Choroba lokomocyjna u psa – najlepsze sposoby jak temu poradzić

2020-10-16 | Kategoria: Pies

Wspólne podróże z psem mogą być prawdziwą przyjemnością, o ile zwierzak lubi jazdę samochodem i dobrze ją znosi. Może się jednak okazać, że nasz pupil ma chorobę lokomocyjną, a wówczas wycieczki autem są dla niego powodem stresu. Co robić w takiej sytuacji?

Choroba lokomocyjna u psa

Przyczyną choroby lokomocyjnej u zwierząt są sprzeczne komunikaty ze strony zmysłu wzroku oraz bodźców pochodzących z błędnika w uchu środkowym – z jednej strony narząd wzroku przesyła informację o pozostawaniu w bezruchu wewnątrz auta, z drugiej zaś błędnik odpowiedzialny za utrzymywanie równowagi ciała wysyła sygnał, że jednak się ono porusza. W efekcie prowadzi to do choroby lokomocyjnej. Według innej teorii mózg te sprzeczne bodźce odbiera jako zatrucie substancjami neurotoksycznymi i wysyła sygnał do wywołania wymiotów, aby oczyścić układ pokarmowy z toksyn.

Nierzadko nieprzyjemne dla psa symptomy nasilają się wraz z czasem. W efekcie podróż samochodem źle kojarzy się zwierzakowi, co może doprowadzić do rozwoju lęku lokomocyjnego – wówczas pies boi się wsiąść do auta i próbuje uciekać podczas próby umieszczenia go w samochodzie. Choroba lokomocyjna dotyczy ok. 20% psów i znacznie częściej dotyka szczenięta.

Choroba lokomocyjna – jak sobie radzić?

Choroba lokomocyjna u psów nie jest uważana za uleczalną, ale często można ją kontrolować i zminimalizować jej objawy, tak aby poprawić komfort naszego psa podczas podróży.

Chociaż nie ma ostatecznego lekarstwa na chorobę lokomocyjną, istnieje kilka strategii, które można wypróbować, aby złagodzić lub zmniejszyć jej skutki.

Choroba lokomocyjna – sposoby na spokojną podróż

Stopniowa ekspozycja

Stopniowo wystawiaj psa na ruch, który wywołuje u niego chorobę lokomocyjną. Może być to nie tylko podróż autem, ale również innymi środkami lokomocji. Zacznij od krótkich przejażdżek samochodem i stopniowo wydłużaj czas ich trwania. Pomoże to psu zaaklimatyzować się i zmniejszy prawdopodobieństwo wystąpienia choroby lokomocyjnej.

Poznaj 5 sposobów na łatwą i przyjemną jazdę samochodem z psem.

Właściwa wentylacja i świeże powietrze

Upewnij się, że Twoje auto ma dobry przepływ powietrza, otwierając okna lub korzystając z klimatyzacji. Otwarcie okna może być jednak lepszym wyborem, który również dostarczy psu rozrywki i rozproszenia uwagi. Świeże powietrze może pomóc złagodzić nudności i dyskomfort. Pamiętaj jednak, żeby zachować podstawy bezpieczeństwa, i nie zostawiać otwartego na oścież okna, gdy auto pozostaje w ruchu. Najbezpieczniejszym rozwiązaniem do jazdy autem z psem, są pasy bezpieczeństwa dla naszego pupila. Dobrze także, by koło psa jechał pasażer, który mógłby go w razie czego asekurować. Rób częste przerwy podczas długich podróży samochodem, aby umożliwić psu rozprostowanie nóg, “pójście do toalety” i zaczerpnięcie świeżego powietrza. Może to pomóc złagodzić dyskomfort i zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia choroby lokomocyjnej.

Poczucie bezpieczeństwa

Podczas jazdy samochodem trzymaj psa odpowiednio przypiętego i zabezpieczonego za pomocą uprzęży, klatki lub transportera. Pomaga to zminimalizować nadmierny ruch i zapewnia poczucie bezpieczeństwa, zmniejszając ryzyko wystąpienia choroby lokomocyjnej.

Spraw, by samochód był dla psa pozytywnym i znajomym miejscem. Pozwól mu odkrywać pojazd, gdy jest zaparkowany, kojarz go ze smakołykami, zabawkami i pozytywnymi dla psa doświadczeniami. Stwórz spokojne i komfortowe środowisko wewnątrz pojazdu. Zmniejsz poziom hałasu, unikaj gwałtownego hamowania lub przyspieszania. Odtwarzanie łagodnej, kojącej muzyki może również pomóc w stworzeniu relaksującej atmosfery. Zapewnij psu również zapach domu. Dodaj koszulkę lub koc ze swoim zapachem do transportera psa. Oprócz zapachu domu, nie ma nic bardziej przytulnego i kojącego nerwy niż koszula właściciela. Również podarowanie psu nowych zabawek, którymi może się bawić tylko podczas podróży, może pomóc mu skojarzyć podróż z zabawą.

Pusty żołądek

Nakarm psa lekkim posiłkiem lub unikaj karmienia go przez kilka godzin przed podróżą. Pełny żołądek może przyczynić się do nudności i pogorszyć chorobę lokomocyjną, a także skutkować wymiotami.

Ziołowe suplementy oraz leki

Niektóre naturalne środki, takie jak imbir lub rumianek, mogą pomóc zmniejszyć nudności u psów (np. Smakołyki Spokojna Podróż). W ciężkich przypadkach lub podczas długich podróży lekarz weterynarii może przepisać leki specjalnie przeznaczone do zapobiegania lub leczenia choroby lokomocyjnej u psów. Do takich środków należą np. leki przeciwwymiotne lub leki przeciwlękowe (np. tabletki uspokajajce). Często stosuje się np. pasty ze środkiem przeciwwymiotnym, gdyż są one łatwe w podaniu, i skuteczne. Skonsultuj się z lekarzem weterynarii przed podaniem jakichkolwiek leków lub suplementów, aby upewnić się, że są one bezpieczne i odpowiednie dla Twojego psa.

Pamiętaj, że każdy pies jest inny i to, co działa na jednego, może nie działać na Twojego. Jeśli choroba lokomocyjna psa nie ustępuje lub nasila się pomimo starań, najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii. Podczas konsultacji udzieli on porady dostosowanej do Waszych potrzeb i zaleci odpowiednie środki dla naszego pupila.

Jakie są objawy choroby lokomocyjnej u psów?

Mimo że choroba lokomocyjna to przypadłość, która stosunkowo często dotyka wiele psów, zwłaszcza tych które nigdy nie były wystawione na takie czynniki lokomocji jak np. jazda samochodem, może się ona objawiać różnie u każdego zwierzaka.

Nasilenie choroby lokomocyjnej może być różne u różnych psów. Niektóre mogą doświadczać jedynie łagodnych objawów, takich jak ślinienie się, niepokój lub nadmierne ziewanie, podczas gdy inne mogą wykazywać poważniejsze objawy, takie jak wymioty i nadmierne dyszenie. Szczenięta i młode psy są często bardziej podatne na chorobę lokomocyjną, ale może ona dotyczyć psów w każdym wieku.

Jeżeli podejrzewamy, że nasz pies cierpi na chorobą lokomocyjną, warto zwrócić uwagę na poniższe objawy:

Wymioty: są one jednym z najczęstszych objawów choroby lokomocyjnej u psów. Mogą one wystąpić w trakcie podróży, lub po jej zakończeniu.
Nadmierne ślinienie się: psy doświadczające choroby lokomocyjnej mogą wykazywać zwiększone wydzielanie śliny lub ślinienie się. Ślina może też wydawać się bardziej lepka, lub mieć rzadszą konsystencję, która wypływa nadmiernie z pyska zwierzęcia.
Nudności: psy mogą wykazywać objawy nudności, takie jak niepokój, rozproszenie, nadmierny ruch lub powtarzające się przełykanie.
Dyszenie: nadmierne dyszenie u psów to częsta reakcja, gdy odczuwają niepokój lub dyskomfort z powodu choroby lokomocyjnej.
Skomlenie lub piszczenie, a także oznaki ogólnego niepokoju, nerwowości lub niezdolności do uspokojenia się.
Letarg: choroba lokomocyjna może sprawiać, że psy czują się zmęczone lub ospałe. Mogą stać się obojętne na otoczenie lub położyć się i nie reagować na czynniki zewnętrzne.
Drżenie lub trzęsienie się: wynikają one z powodu stresu lub niepokoju spowodowanego chorobą lokomocyjną.
Utrata apetytu: Uczucie mdłości może powodować utratę apetytu lub zmniejszone zainteresowanie jedzeniem, zarówno podczas jak i po zakończeniu podróży.

Należy pamiętać, że nie wszystkie psy doświadczają choroby lokomocyjnej, a nasilenie objawów może być różne u każdego psa.

Jak długo trwa choroba lokomocyjna u psów?

Choroba lokomocyjna u psów może mieć różny czas trwania i intensywność w zależności od psa i konkretnych okoliczności. Niektóre psy mogą doświadczać łagodnych objawów choroby lokomocyjnej, które szybko ustępują, podczas gdy inne mogą mieć poważniejsze objawy, które utrzymują się przez dłuższy czas.

Ogólnie rzecz biorąc, objawy choroby lokomocyjnej u psów, takie jak ślinienie się, wymioty, niepokój i niepokój, zwykle zaczynają się wkrótce po rozpoczęciu ruchu i mogą trwać od kilku minut do kilku godzin. W niektórych przypadkach psy mogą nadal czuć się źle nawet po ustaniu ruchu i zakończeniu podróży.

Jeśli Twój pies często doświadcza choroby lokomocyjnej, dobrym pomysłem jest skonsultowanie się z weterynarzem. Może on udzielić wskazówek dotyczących radzenia sobie z chorobą lokomocyjną i zalecić leki lub inne metody leczenia, które pomogą złagodzić objawy. Może również zasugerować przeróżne strategie, takie jak stopniowe przyzwyczajanie psa do ruchu lub stosowanie technik uspokajających w celu zmniejszenia niepokoju podczas podróży.

Czy mój pies wyrośnie z choroby lokomocyjnej?

Wiele psów wyrasta z choroby lokomocyjnej, gdy dojrzewają i stają się bardziej przyzwyczajone do podróżowania pojazdami lub doświadczania innych form ruchu. Szczenięta są bardziej podatne na chorobę lokomocyjną, ale gdy dorastają ich błędnik często przyzwyczaja się, a intensywność objawów choroby lokomocyjnej zmniejsza się lub całkowicie zanika.

Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie psy wyrastają z choroby lokomocyjnej. Niektóre psy mogą nadal doświadczać choroby lokomocyjnej przez całe życie, nawet w wieku dorosłym. Indywidualne czynniki naszego psa, takie jak wrażliwość, niepokój i wcześniejsze doświadczenia z podróżą mogą wpływać na prawdopodobieństwo wygaśnięcia choroby lokomocyjnej.

Czy środek transportu ma znaczenie w przypadku choroby lokomocyjnej u psów?

Tak, środek transportu może mieć wpływ na chorobę lokomocyjną u psów. Podobnie jak niektórzy ludzie cierpią na chorobę morską (która jest odmianą choroby lokomocyjnej), a inni nie, podobnie psy mogą doświadczać choroby lokomocyjnej, gdy są narażone na określone rodzaje ruchu. Chociaż poszczególne psy mogą różnić się pod względem podatności na chorobę lokomocyjną, niektóre środki transportu częściej wywołują objawy.

Samochody

Wiele psów doświadcza choroby lokomocyjnej podczas podróży samochodem, zwłaszcza jeśli nie są do tego przyzwyczajone. Połączenie ruchu, bodźców wzrokowych i ograniczonej przestrzeni może przyczynić się do nudności i wymiotów u psów.

Łodzie

Podobnie jak w przypadku samochodów, i kołysanie łodzi może powodować chorobę lokomocyjną u psów. Połączenie ruchu i nieznanego środowiska może być tym bardziej niepokojące dla niektórych psów.

Samoloty

Podróże samolotem są na ogół łagodniejsze i rzadziej wywołują chorobę lokomocyjną u psów w porównaniu z samochodami czy łodziami. Jednak niektóre psy mogą nadal odczuwać dyskomfort z powodu zmian ciśnienia powietrza i ograniczonej przestrzeni.

Tekst napisany we współpracy z Aleksandrą Pawłowską
Aleksandra Pawłowska
Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie. Ostatnie dwa lata studiów spędziła szlifując umiejętności kliniczne na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W trakcie studiów aktywna członkini Koła Naukowego Medyków Weterynaryjnych i przewodnicząca International Veterinary Students’ Association. Największa fanka jamników, i właścicielka jednego z nich. Pasjonatka nauki, literatury faktu i kuchni azjatyckiej.