Zmysły u kota: jak działają? Czym się różnią od ludzkich?
Świetny wzrok, wyczulony węch czy wrażliwy na wysokie dźwięki słuch u kotów sprawiają, że zwierzęta te doskonale sobie radzą jako łowcy nawet w półmroku. Sprawdź jak działają zmysły Twojego mruczącego pupila i czym różnią się od naszych.
W jaki sposób wzrok kota różni się od ludzkiego?
Wbrew powszechnemu przekonaniu, kot nie widzi w całkowitych ciemnościach, za to doskonale sobie radzi np. o zmierzchu. Przy niewielkim natężeniu światła źrenice zwierzaka rozszerzają się, dlatego wzrok kota jest w stanie wychwycić ofiarę i dostrzec więcej szczegółów w półmroku niż jego właściciel. Nie jest to jedyna różnica. U ludzi kąt widzenia wynosi 180 stopni, zaś u kotów – 200 stopni. Zwierzęta te nieco gorzej wypadają jednak, jeśli chodzi o ostrość widzenia. My jesteśmy w stanie zobaczyć obiekty oddalone o ok. 30 metrów, a u kotów dystans ten wynosi zaledwie 6 metrów. Mruczący pupil inaczej też postrzega kolory, przy czym słabiej widzi czerwony i jego odcienie, a lepiej niebieski. Pewne badania wskazują też, że koty są w stanie zobaczyć pewne spektrum promieniowania ultrafioletowego.
Czy węch kota jest lepszy od naszego?
Koci węch jest znacznie bardziej wrażliwy od naszego – zwierzęta te mają od 4 do 50 razy więcej komórek węchowych niż my. To jednak nie wszystko. Dzięki narządowi Jacobsona są w stanie „smakować zapach”. Narząd ten znajduje się w górnej części przegrody nosowej, a jego ujście umiejscowione jest na podniebieniu. To właśnie dlatego koty czasem otwierają pyszczek wciągając powietrze i unosząc nieco wargi – w ten sposób mogą jeszcze lepiej analizować interesujące je zapachy, np. te pozostawione przez innego przedstawiciela swojego gatunku. Węch kota jest ważnym elementem komunikacji u tego zwierzaka. Dzięki niemu jest on w stanie wyczuć woń pozostawioną przez inne osobniki, ale też oswoić przedmioty budzące niepokój poprzez zostawienie na nich własnego zapachu. To właśnie dlatego koty ocierają się o różne obiekty i znaczą je moczem – nie jest to kwestia złośliwego charakteru pupila, tylko sposób, aby stresujące obiekty stały się bardziej swojskie.
Słuch kota pomaga mu w polowaniu
Przy niskich dźwiękach możliwości kociego słuchu są zbliżone do ludzkiego czy psiego, za to mruczek jest w stanie usłyszeć wysokie częstotliwości sięgające nawet 64 Hz. Dzięki temu łatwiej jest mu polować na gryzonie, które porozumiewają się właśnie w wysokich częstotliwościach. Dodatkowym elementem zapewniającym sukces podczas łowów jest zdolność do poruszania małżowinami usznymi, i to niezależnie od siebie. Ta umiejętność i czuły słuch kota sprawiają, że zwierzę potrafi zlokalizować źródło dźwięku oddalone o 1 metr z dokładnością do 8 cm. Z jednej strony zdolności te pozwalają dzikim kotom zdobywać pożywienie, z drugiej zaś sprawiają, że mruczący pupil jest bardziej wrażliwy na hałas. Nagły dźwięk bywa więc dla niego stresujący, podobnie jak np. hałaśliwi goście czy dzieci. Nic więc dziwnego, że podczas odwiedzin głośno zachowujących się osób zwierzak szuka spokojnego i zacisznego miejsca.
W jaki sposób koty odczuwają smak?
U ludzi receptory smakowe znajdują się w dużej mierze na języku. U kotów służy on nie tylko do pobierania pokarmu i przesuwania go do przełyku, ale też pełni ważną rolę w pielęgnacji futra. Szorstkie i haczykowate brodawki na kocim języku ułatwiają zwierzakowi usuwanie obcych zapachów z sierści, zanieczyszczeń czy luźnych włosów, ale też sprawiają, że słabiej odczuwa on smak. Właśnie dlatego tak ważną rolę pełni u niego wyczulony węch i często dla mruczków aromatyczna mokra karma dla kotów jest bardziej interesująca niż sucha. Ciekawostkę stanowi fakt, że koty nie odczuwają smaku słodkiego. Najprawdopodobniej receptory tego smaku u kotów zanikły w wyniku rewolucji. Dawniej podstawowym źródłem białka było dla nich mięso upolowanych zwierząt, dlatego rośliny zawdzięczające swój smak wysokiej zawartości cukrów stały się dla kotów nieatrakcyjne.
Wrażliwość kotów na dotyk
Koty są wrażliwe na dotyk, dlatego mogą odczuwać zbyt mocne głaskanie jako coś nieprzyjemnego, a niektóre z nich nie akceptują dotykania określonych miejsc na ciele. Ważną rolę grają w ich przypadku wąsy umiejscowione na wargach, brodzie, brwiach oraz na łapkach. Dzięki nim zwierzak jest w stanie wychwycić ruch powietrza, co z jednej strony przydaje się podczas polowania, z drugiej zaś ostrzega przed zbliżającym się niebezpieczeństwem, np. drapieżnikiem. Wrażliwe wąsy są kotom niezbędne, jednak mogą zniechęcać zwierzaka do korzystania z wąskich misek, bo zaczepiają o krawędzie pojemnika podczas jedzenia czy picia. W efekcie zaburzona zostaje funkcja ostrzegawcza wąsów, a ponadto pupil traktuje to jak niechciany dotyk.
